Eeuwige jeugd

Mr. Big is jarig vandaag. En het is Halloween vandaag. Het gaat een beetje ver om hem een duivelsjong te noemen maar soms denk ik dat hij inderdaad een beetje vatbaar is voor de duistere krachten. Zoals steeds zijn overhemd op te hangen aan de kandelaar op de overloop, twee stappen van de kledingkast. Dat moet een plaaggeest hem de hele tijd influisteren, want ieder persoon zou na herhaaldelijke verzoeken om dat niet te doen, dat toch niet meer doen?

Maarja Halloween dus. Wij zijn gek op Halloween, een van de weinige commerciële feestdagen die meteen over mag komen vliegen. En het lijkt er op dat dat ook langzaam gebeurd. Voor mr. Big dit jaar dan ook geen slingers, ik heb gewoon een jaartje of tien niet meer gestoft.

En door het zo slecht schoonhouden kwamen er natuurlijk ook ander ongedierte op bezoek.

Heeft u trouwens ooit gehoord van “less is more”? Wij niet.

Mr. Big is trouwens zowaar ouder geworden. Na vele vele vele jaren 19 te zijn is hij eindelijk tot de conclusie gekomen dat hij daar dit jaar niet meer voor door kan gaan niet dat dat de voorgaande jaren zo geloofwaardig was en dit jaar is hij 28 geworden voor de zevende keer.

Advertenties

Yes more bolerooos – download

 

Whooohoo hij is klaar! Mijn tuutje om ook zo’n bolero te haken! Gratis en voor niets te downloaden!

Voor je begint hieraan, bedenk wel dat dit mijn eerste tuutje ooit is en dat ik mijzelf heb leren haken dus eigenlijk geen idee heb van wat ik doe…

Je hebt nodig:

• een bolletje wol. Ik gebruik Wibra garen, dat kan gehaakt worden met haaknaald nummer 4. Dit garen is wat stug en niet de beste kwaliteit, maar het kost ook maar één euro dus prima om uit te proberen. Wil je een ander garen gebruiken, de bol van de Wibra is zo’n 260 meter…
• haaknaald nummer 4
• een naald met een heel groot oog of een gewone naald en gewoon draad in de kleur van je haakwerk.
• kennis van het haken van een losse en een stokje, heb je dit niet kijk eens op de pagina van Drops. Deze pagina is trouwens sowieso wel een bezoekje waard.

Als je een levende paspop rond hebt lopen, pas dan de onderdelen regelmatig. Mijn paspop is aardig smal en na het maken van deze bolero (waarbij ik de mouwen al smaller maakte) vind ik ze nog steeds aan de wijde kant. De mouwen zijn trouwens 3/4, dat vond ik leuk, wil je ze net iets langer dan kan het zijn dat je iets meer dan één bolletje nodig hebt. Nou, komt ‘ie:

yes more boleroooos

ongeveer maat 92

(het downloaden van het pdf bestand kan even duren)

Laat me weten wat je ervan vind! En mocht het allemaal wat worden dan vind ik een fotootje ook wel leuk…

Lekker wakker… jaja

Gisteren zit ik tegen mr. Big terwijl we skypen op te scheppen over hoe goed het gaat met Pinda en het slapen en hoe trots ik ben op haar. Terwijl ik dat zei zat ze naast mij. Fout natuurlijk. Het naar bed gaan ging zoals gewoonlijk en er was helemaal niets aan de hand. Ik zit zo’n kwartiertje beneden, zelfvoldaan te zijn, en ik hoor een angstaanjagend gegil van boven komen. Huilen, huilen en huilen en niet stoppen natuurlijk.

Vanochtend stonden we allebei moe op. Tenminste, ik durfde dat wel toe te geven, Pinda niet hoor. Die was niet moe, die was “jekke wakke mama, ikkuh ben niet moe” Maar de hele tijd lag ze zo tv te kijken.

Ze ging vanmiddag even slapen en ik ook. Lekker.

Meisjes meisje

Ik durf te beweren dat ik een meisjes-meisje heb. ‘S morgens wordt er voor ze uit bed is al gevraagd om “sss..taatjes in haa’ mama en jingetjes”. Ze heeft twee ringetjes met een lieveheersbeestje, een nieuwe en eentje die van mij is geweest. Als ik haar vertel dat ze eerst haar kleren aan moet dan roept ze om een “jokje met maajow”. Broeken zijn uit de mode. En dan komt ze beneden en wordt haar koffertje gepakt met haar kettingen en armbanden.

Gelukkig kan zo ook helemaal blij worden van alle eikels die nu op de grond liggen, raapt ze alles op wat op de grond ligt, van mooie bladeren tot wormen en pissebedden en wordt ze zielsgelukkig van stampen in plassen.

Dingen die je niet wilt horen

Als je vanaf zondagmiddag tot aan vrijdag (middag? avond?) alleenstaande moeder moet spelen wegens een mr. Big die even een cursus volgt op zo’n luttele 6 uur rijden zijn er van die dingen die je niet wilt horen. “Mama, heb sjokosjippie in neus” is er daar een van.

Pinda at haar lunch, die voor een keer eens bestond uit van die cacao cornflakes, die ze normaal alleen eet in het weekend maar dat hadden we overgeslagen. Die noemt zij dus sjokosjippies. En die stopte ze dus in haar neus. Ik zag nog net een stuk hoog in haar neus zitten. Meteen pakte ik een pincet om zelf te opereren, maar met dat ik bezig ben inhaleerde ze flink en floep! daar ging ‘ie. Tja en dan. Ik belde maar de huisarts, een beetje lacherig eigenlijk want ja het was wel weer een kind van mij hoor. Maar de assistente was niet zo lacherig. Nee, het kon nog wel eens gevaarlijk zijn zelfs! Dat nam ik toch wel een beetje met een korrel zout hoor. Eenmaal bij de dokter bleek dat hij niets kon doen want het stuk was al te ver in de neus en ach, het zou toch wel goedkomen. Ze zou wel een keer flink niesen of een beetje hoesten en vrij was die hele neusgang. Heerlijk van die nuchtere huisartsen, kon dat ook maar een beetje afgeven op de assistente.

We hadden gelukkig een auto tot onze beschikking en op de terugweg niest Pinda flink. Ik denk nog, het zal toch niet…. En ja hoor, bij controle thuis zitten er ineens allemaal donkere stukjes op de ruit.

Nou en dan heb je wel een negerzoen verdient…

Och arme

Had het kind net geleerd “papa auwto is een toowwwjota”.

Gaat ‘ie ineens mazda rijden.

Overige autogerelateerde uitspraken:

• Papa heef een towwwjota, neej nieuwe auwto isse massa
• Buuwman Mawk heef een fowd en Makka ook (buurman Mark~Ford~Magda)
• Opa heef een hinundaj (met een ongelooflijke nadruk op de -i. Jaja, Hyundai dus)
• Opa en oma hebben een koja (Skoda)
• Bouwk en Bapf hebben een lala (Lada, naja eigenlijk is het een Daewoo maar Lada vonden wij leuker)

No.. eeuh yes more boleroooooos

Herinnert u zich deze nog?

Nou, nu hebben we ook deze!

Een blauw vest. Bolero. Ik had inderdaad al stiekem zitten kijken hoe het in elkaar zat, zoals Maaike opmerkte. Maar daarna had ik het weer weggestopt omdat ik met zo veel dingen bezig ben. Maarja toen benoemde Maaike dat dus en dan is het hek van de dam. Er werd een bolletje wol gehaald van de Wibra, niet de beste wol maar het is immers een uitprobeersel en daar gaat geen bolletje wol van veel duurder tegen aan. En het hele bolerootje haalde ik uit één bolletje. Er is helemaal niets over. Een bolerootje voor 1 hele euro. En een avondje haken met haaknaald nr 4 dus dat schiet ook wel op. Niet slecht toch? Ik vind alleen de mouwen een beetje te wijd, die zal ik een volgende keer smaller maken.

Nu vraag ik mij af, zijn er mensen die belangstelling hebben bij dit patroon? Zal ik een tuutje maken? Het bolerootje is zo ongeveer maatje 86-92. Verwacht van mij niet dat ik een tutorial maak in verschillende maten, dat kan ik gewoon niet, maar als je een levend model in de buurt hebt zou je natuurlijk af en toe kunnen passen en aanpassingen maken. Je hebt dan een bolletje wol nodig van de Wibra (type Saskia nu 1 euro, volgende week zelfs 0.75 geloof ik) en een haaknaald nummer 4. Of andersoortige wol die je met haaknaald nummer 4 kan haken. Oja, en geduld want ik zie het gebeuren dat ik dat tuutje nog niet zo heel rap af heb en daarna moet ik het nog op internet zetten… Het is geen heel ingewikkeld haakwerk, ik gebruik maar twee steken, een kettingsteek en een stokje. Ik durf te zeggen dat iedereen dit kan maken. Ik hoor wel of er belangstelling voor is!

Wijsneus

Pinda heeft nog maar een paar broeken voor dit weer en die hebben allemaal last van hoog water. Of zij heeft last van hoog water. Of of, naja hoog water dus. En wat deed ik? Ik maakte een rokje. Logisch nietwaar? Daarbij zie je immers minder snel dat hoog-water-tijd is aangebroken, hooguit wordt het een minirokje. Maar met een dikke maillot houden we dan weer alles netjes.

Tijdens het in elkaar zetten van het rokje drentelde Pinda rond op de zolder, om alle spelden weer in het kussen te doen, gevallen draadjes in de vuilnisbak te doen, het spoeltje dat gelanceerd werd op te raken, spelden in de vuilnisbak te gooien enzovoorts. Ze helpt graag. Van de regen in de drup dat wel, ik deed meer in de 1,5 uur dat ze voorheen sliep dan de enigzins onbeperkte uren dat ze er nu bij is. Maarja die tijd is voorbij ze slaapt echt niet meer overdag. Daarentegen is het grote drama gebeuren ’s avonds nu ook beperkt gebleven en dat is dan wel weer fijn.

Haar allerliefste spelletje om boven te spelen is echter ‘wat ben je aanutdoehoen?”

Ik strijk, zij roept “mama, wat ben je aanutdoehoen?”, ik berg op, zij roept “mama, wat ben je aanutdoehoen?”

Ik strijk, zij roept “mama, wat ben je aanutdoehoen?”, ik berg op, zij roept “mama, wat ben je aanutdoehoen?”

Ik strijk, zij roept “mama, wat ben je aanutdoehoen?”, ik berg op, zij roept “mama, wat ben je aanutdoehoen?”

En dat dan zo’n, och wat zal het zijn, 1000 keer. En na 1000 keer het juiste antwoord gegeven te hebben gooi ik de rollen om. “Wat denk je dat ik aan het doen ben Pinda?” zeg ik terwijl ik aan het strijken ben. En het antwoord verbaasde mij. Echt, heel erg verbaasd was ik. Het antwoord was “mama is aan het dansen voor papa”. Nu moet je weten, ik dans nooit, ik ben gehandicapt op dat gebied. Dansen eindigt in botbreuken, kneuzingen, verdraaiïngen en verstuikingen. Zou ik dansen voor papa dan zou ik hem vast en zeker ook vermoordwonden. Waar haalt het kind dat toch vandaan?

SYTYCD

Ooit hè, ooit. Ooit zal ik onthouden wanneer mooie programma’s op tv komen. Zal ik geen uitzending meer missen van bijvoorbeeld voice of holland. Na de eerste uitzending heb ik volgens mij maar een nieuwe uitzending gezien. En daar baal ik dan van hè. Maar feit is dat ik de tv gewoon steeds minder belangrijk vind, dat ik mijn ontspanning zoek in allerlei stoffige activiteiten. En internet natuurlijk. 

Zo ook met so you think you can dance. Vanaf nu refereer ik erna als sytycd. Veel makkelijker. Ik heb wel wat audities gezien en wat bootcamp uitzendingen. Maar gek genoeg zijn de mensen die nu door zijn ook de mensen die ik eerder auditie zag doen. Ik vermoed een vooropgezet plan. Ik ben fan. Vanaf het eerste begin ben ik fan van Eldrik, Natascha, Caggie, Lorenzo en Floris. Maarrr na gisteren toch echt wel met stip op nummer een, Eldrik en Natascha. Zet de muziek aan, grijp een zakdoek of drie en geniet.

Weekendvitaminen

We hadden een weekend met veel bezoek. We kregen onder andere een avondje voor ons in de bioscoop, bloemen, een mooi muziekje, spelletje of dvd-tje en een mogelijkheid om te winkelen. We keken naar Pinda die al knuffelend met haar grote neef (scheelt drie maanden) over de vloer rolde en waar we allemaal versteld van stonden want meestal wisten ze allebei niet wat ze met elkaar aan moesten vangen. Je verjaardag vieren is leuk. Ook waren er baby’s. Baby’s in het vooruitzicht, eentje van een paar weken die hoognodig een flesje wilde van zijn tante (tenminste dat hou ik mijzelf voor, dat hij dat alleen wilde van zijn tante), en zelfs nog een paar baby’s die eindelijk eens om de hoek kwamen kijken in internetland! Hier en hier.

Verder had ik een leuk setje op de kop getikt op Marktplaats en die staat Pinda toch zo leuk. Ook hebben we drie nachten aan een stuk doorgeslapen en, jaja, zelfs uitgeslapen. Tot wel 8 uur, 9 uur en kwart over acht, die laatste dan voor Pinda en ik, mr. Big moest vanochtend weer vroeg op pad. We hadden een zondag met lekkere hapjes, restjes van de verjaardag. Met een kindje dat heel veel wilde knuffelen, stoeien, rennen en verder alleen maar met haar nieuwe memoryspel wilde spelen en om half zeven verkondigde dat ze toch wel een ‘beeje moe’ was. Vanochtend keken we naar de musical Doornroosje op z@ppelin en Pinda had donders goed door dat Doornroosje gewoon “mega minnie” is. En er was zelfs een mooie schaduw te zien vanochtend.

Weet je, wij hè, wij gaan weer de goede kant op hier! Weg met al die griepjes en energiedipjes!