Feestdag

Vandaag is nu al een feestdag voor Pinda!

Haar tante zou langskomen vanochtend. ‘Mooi’ zegt Pinda’, ‘dan krijg ik speelgoed’.  Haar tante had thuis opgeruimd kwam inderdaad twee grote zakken speelgoed brengen, maar hoe Pinda dat nu wist? De ochtend was dus al gereserveerd voor speelgoed.

De vroege middag brachten gedeeltelijk door in het tuincentrum dat, heel slecht voor de portemonee, bijna om de hoek zit. Daar hadden ze een sprookjesboom staan met allemaal bewegende kabouters, konijntjes, eekhoorns en een vos. Na een tergend langzaam verteld verhaal aangehoord te hebben, waarvan de helft ook nog niet te verstaan was liepen we verder terwijl Pinda uitgebreid doei en dag aan het roepen was. Een eindje verderop stonden al de eerste dingen voor het maken van kerststukjes, waaronder stekers met een houten ster. Maar dat zag Pinda niet, die riep verrukt ‘tovelstokjes!!!!’ Na het knopen van wat lintjes eraan was het helemaal een echt ‘tovelstokje’.

Maar dat was niet het enige wat met kerst te maken had. Nee. De hele kerstafdeling staat praktisch al. En ook al denk ik dan wel iets in de trant van sinterklaas is nog niet eens aangekomen, toch vind ik het wel leuk. We liepen langs die afgrijselijke plastic nep kerstdorpjes waarvan dan ook sommige dingen bewegen. En ze pakken uit hoor, daarzo. Een hele berg met waterval, overal treintjes, schaatsende poppetjes en muziek en ander afgrijselijk spul. Pure kitsch. Pinda vond het dus helemaal geweldig. Daarna zag ze de ene (nep)kerstboom na de andere, dan weer een stel bewegende ijsberen en verderop twee herten. Alles vindt ze mooi, als het maar glimt en blinkt, beweegt of felgekleurd is. De hele kerstroute liep ik door met een enthousiast springend kind waaruit onophoudelijk ‘ooh’ en ‘aaah’ en ‘gaan we daal ook kijken’ en ‘oh mama, ik woldt hiel zo blij van’ en als toppunt ‘mama, ik vind jou heel lief dat jij mij meegenomen hebt’. Maar eenmaal uit het kerstgedeelte kon ze niet meer wachten op naar huis te gaan, om weer te spelen met haar nieuwe speelgoed.

En vanavond, dan komt papa thuis, na een hele week in Duitsland gezeten te hebben. Daar zit hij om te eten zegt ze. Elke avond werd er na afloop van de cursus geskyped, mr. Big had dan net even tijd voor hij weer ging eten en we stopten met praten tegen de tijd dat mr. Big afgesproken had om te verzamelen voor het avondeten. Nu denkt ze dus dat hij daar alleen zit om te eten. Maar vanavond, dan komt hij weer thuis!