Een goed idee

Het was een goed idee!

Om Pinda een zitzak voor haar verjaardag te geven.

Maar oooh, wat staat dat ding in de weg als ze er niet op zit of ligt!

Advertenties

Wanorde

Het nieuwe schoolritme, onderbroken door ziekte van vrijdag tot en met dinsdag, een kamerwissel een drukke feestmaand met bijna alle familie jarig in januari en ik ben moe! Valt nog wel mee hoor, het is niet meer de moeheid van als je net zwanger bent maar ’s avonds is mijn bedje mijn beste vriend. ‘S morgens ook maar de wekker gooit altijd weer roet in het eten. De kamerwissel is bijna klaar, de baby moet straks natuurlijk ook ergens slapen en we hadden zo gedacht dat die mooi in de kleinste kamer kon, de kamer waar we tot nu toe een riante inloopkast van hadden gemaakt. Die kasten moesten natuurlijk bij ons op kamer, maar dat paste echt niet. Pinda had de kamer groter dan ons en die moest naar onze kamer, wij naar die van haar, dan nog paste de kastenwand van 2 x 3 meter niet en hebben we een nieuwe kast aangeschaft van 2 meter breed bij 2,36 meter hoog en gelijk de kledingvoorraad uitgedund. Tot zover zijn we nu gekomen, alle meubels en kleding op staat op de plek.

In de kleinste kamer staat nu nog een bult zooi. De kasten moeten verkocht worden, de muren moeten gladgemaakt worden, het vloertje wordt waarschijnlijk vernieuwd, dan kan de commode uit Pinda’s kamer daar staan zodat Pinda ook wat meer ruimte heeft en ondertussen is het een zooi! Al wordt het met de dag beter en meer eigen, ik zal blij zijn als er weer wat meer orde is boven. Gelukkig is het niet de bedoeling dat de baby voor de komende 22 weken verschijnt dus we hebben nog even! We maken de kringloop blij, enkele marktplaats mensen ook (en onszelf daar ook weer mee) en Pinda vindt het allemaal prachtig. Nog geen spoortje jaloezie te bekennen toen ze haar kamer uit moest wegens de baby. Winkelen voor babyspullen vindt ze het leukste wat er is en elke dag wordt er een hand op mijn buik gelegd en gevraagd of de baby daar zit. En elke keer zwemt de baby naar haar hand en geeft een schop, die voelt ze nog niet maar dat zal niet lang meer duren want gisteren heeft mr. Big de baby al wel voelen schoppen!

4 en een beetje

Voor haar verjaardag wilde Pinda een chocoladetaart met aardbeien. En dan mag jij mij vertellen waar je in januari aan aardbeien kan komen! Het wordt dan diepvries of puree in potje als het op de aardbeien aan komt. En toen vond ik het perfecte plaatje van een taart. Echt helemaal geweldig. Met een goede duidelijke beschrijving waaruit al wel bleek dat het maken een tijdje in beslag zou nemen. Voor het gemak nam ik een 2 pakjes chocoladetaartmix waaraan je alleen maar water toe hoefde te voegen, ik zou immers minimaal 3 lagen bakken en dat nam al tijd genoeg in beslag. Met bevroren aardbeien maakte ik de mousse en ik schrok erg van de hoeveelheid boter! Achteraf was die wel nodig om een stevigheid te krijgen. Ik heb heel handig geen foto gemaakt van de buitenkant. De buitenkant was ook niet zo fotogeniek moet ik zeggen, maar hou het plaatje van het origineel maar in het hoofd dan doe ik net alsof die van mij er zo uitzag. De taart was uiteindelijk zoet maar lekker, met nijlpaardkaarsjes en fondantroosjes.

Een hapje van de taart heeft ze uiteindelijk niet eens gehad. Het ging haar denk ik meer om de lepel.

En dan moest het kind ook nog trakteren op school, gelukkig koos ze zelf voor lollyvlinders en had ik alles daarvoor al in huis. Één middagje samen knutselen en een gehaakte bloemenslinger langs het mandje en het was klaar.

Er moesten eigenlijk nog wiebeloogjes op maar die bleven niet zitten met de lijm op dat plastic wikkeltje en een agressievere lijm durfde ik niet aan. Ik kreeg al nachtmerries van 30 zieke kindjes in het ziekenhuis nadat een moeder ze giftige lollies had gevoerd. Pinda vond haar eerste schooldag erg leuk maar het trakteren vond ze spannend vertelde ze. Gelukkig kreeg ze een echte verjaardagsmuts waarmee ze alles kon. De ogen van dat kind toen ze met haar muts uit school kwam rennen tussen de middag!

En vandaag? Dag twee van echt naar school gaan, niet meer wennen? Vandaag kwam ze hand in hand met een jongetje waarvan ze de naam niet wist naar buiten. Ze lijkt op haar vader ben ik bang, die hield ook vaak handjes van vreemde meisjes vast…

4!

Vier! Het kind is vier! Hier de eerste foto van onze vierjarige

Met flits en lekker slaperig, zoals de eerste foto op je verjaardag hoort te zijn. Op dat moment vond ze trouwens dat ze morgen pas jarig was, niet vandaag. Ik denk dat ze het even te spannend vond. Maar ze draaide snel bij toen ze hoorde dat als ze vandaag jarig was, vandaag ook een kadootje zou krijgen.

Maar er is niets -tje aan dat kadootje hoor! Een zitzak van 1 x 1.40 meter. Mr. Big vond dat bij het bestellen eigenlijk niet zo groot, gelukkig vond ik het groot genoeg want jeuh, dat ding is aanwezig! Je kunt er dus op zitten zoals het hoort maar Pinda doet liever wat anders.

let even niet op de achtergrond, we zijn halverwege en kamerwissel en het is een puinhoop!

En een aanloop nemen en dan op het kussen springen en dan anderhalf meter naar voren glijen, dat is ook leuk of op je krukje klimmen en daarvanaf op je kussen…

Maarja, ons Pindaatje kan nu ze net vier is;

• de letters van haar naam herkennen
• ze begint met het herkennen van cijfers, tot nu toe heeft ze eigenlijk alleen de 1 en de 0 altijd goed
• nog niet de -r uitspreken’en sch-klanken zijn ook lastig
• uitslapen als ze er zin in heeft, maar helaas is dit niet zo vaak
• helpen met koken, opruimen, schoonmaken
• zelf drinken uit de koelkast pakken en inschenken, bijna altijd zonder knoeien, en wij krijgen vaak ook wat
• alle kwaaltjes genezen met een kopje thee uit haar poppenserviesje
• geen werkdag door zonder wel tien keer te vragen wanneer papa nou toch thuiskomt, om hem bij thuiskomst te negeren…
• zelf haar kleren, schoenen en jas aandoen, maar alleen als ze zin heeft anders gaat ze gekleed of ongekleed plat op de grond liggen zuchten
• snoep weigeren, want soms zit haar buik vol (mama is trots, want mama kan dat nog steeds niet goed)
• fantaseren! Ze heeft een baby in haar buik, het is een meisje en ze heet Dennis en ze drinkt door een rietje (navelstreng)
• relativeren, hoe vaak we wel niet horen ‘tis niet ejg hoo’
• stronteigenwijs zijn, en hardhorend en een dramaqueen
• vanaf morgen elke schooldag vroeg opstaan en dat is niet haar sterkste punt
• tijdrekken, voordat wij uit haar kamer kunnen bij het naar bed brengen…
• de liefste en de leukste van de hele wereld zijn!

Letterkundig

Pinda is ineens van de letters, de hare wel te verstaan. Alle letters uit haar naam herkent ze ineens en ze weet ze vaak ook nog in de goede volgorde te plaatsen. En het zijn haar letters! Niet die van een ander. En als ergens een letter van haar staat betekendt dat ook dat hetgeen waar het op staat van haar is.

Mr. Big en ik zijn erg onder de indruk van dit hele gebeuren. Wij vinden ons kind natuurlijk superintelligent, zoals alleen ouders dat kunnen. We waren al aan het fantaseren dat Pinda straks met alle gemak door school heen vliegt. Ze zal anderhalf jaar in groep 1 doorbrengen aangezien ze in januari begint, maar wij zagen dat al teruggebracht worden naar een half jaar. Niet dat ik altijd sta te springen om klassen over te slaan hoor, maar anderhalf jaar in groep 1 lijkt ons toch wel lang want ons kind kan al zowat schrijven en lezen en is nog niet eens vier (op drie dagen na). En ze is natuurlijk superintelligent.

Toen dachten we erover dat we geen studieplan voor haar hebben. En het moge duidelijk worden dat het er niet naar uitziet dat het financieel beter gaat worden met de studiebeursafspraken en vooruitzichten. En dat het dan toch wel duur gaat worden als ons kind zo slim is als wij denken.

Gelukkig liep ze daarna twee keer finaal tegen de muur en kreeg ze haar hoofd tussen de deur terwijl ze hem ZELF dichtdeed.

Luie luie middag

Pinda ging vanochtend voor het laatst wennen op school en was best een beetje munt na die ochtend. Ik was sowieso al munt. Pinda had het beste plan van de eeuw. Televisie aan, samen op de bank met een deken en lekker liggen. Niet helemaal alleen maar liggen hoor, ik moet zo wel opstaan van haar om een spekje te pakken en madam wil ook nog sap maar verder liggen wij al een uurtje en wat meer gezellig samen onder de deken!

Vroeg en onwetend

Vanochtend moesten we ‘vroeg’ het bed uit volgens Pinda. Het maakt niet uit welke tijd het is maar als we haar wakker moeten maken dan vindt ze het vroeg. En onze slaapkop kan 9 uur dan ook vroeg vinden. Dat wordt nog een heel probleem vanaf volgende week, maandag wordt ze alweer 4 en vanaf dinsdag gaat ze dus full time naar school en moet ze dus elke dag wat eerder op.

Dit brengt mij meteen bij het volgende probleem, dinsdag moet ze ook trakteren en ik als nieuwbakken kleuter moeder heb geen idee wat een beetje gangbaar is. Wat mij vooral nog bij staat van vroeger, toen ik zelf trakteerde, zijn de halve watermeloenen met folie omwikkeld waarin sateprikkers gestoken waren met spekjes en kaas en dat soort dingen. Maar we hebben het hier over kleutertjes, ik denk dat het een beetje veel wordt. Als iemand nog wat anders leuks weet graag! Ook staan wij nog steeds open voor een schermnaam voor baby-in-de-buik. Ik neig een beetje naar Koos…

Edit: wat een goede ideeën allemaal! Ik ben nu flink aan het googleen gegaan en heb op Pinterest wat dingen verzameld! Pinda keek mee en koos direct voor de vlinder lolly! Toch ga ik stug door met verzamelen van ideeën, er komen nog flink wat traktatie momenten aan!

Dat is niet netjes

Pinda zit in haar ‘ik zeg alles wat in mij opkomt’ fase. Erg leuk, vermoeiend, tenenkrommend en lachwekkend tegelijk. Ze krijgt soms te horen of ze asjeblief even een minuutje stil kan zijn want onze oren tuuten er helemaal van. Ze wordt pratend wakker en gaat pratend naar bed, zelfs als ze slaapt praat ze nog. Hoog tijd om te leren dat niet alles gezegd hoeft te worden, zeker niet in het openbaar. Onder andere;

• niet wijzen en roepen ‘die mevwouw heeft een beebie in de buik’. Gelukkig zegt ze dit voornamelijk bij de gyneacoloog, afdeling verloskunde dus dan klopt het nog wel vaak. Maar ook roept ze zonder gene ‘die menee’ heeft een beebie in de buik’. Dat is niet netjes.
• niet als wie dan ook van de wc afkomt vragen ‘heb je gepoept of geplast’. Dat is niet netjes.
• niet te pas en te onpas zeggen dat mama ‘gote bosten’ heeft en ze dan ook nog aanraken. Dat is niet netjes.
• zeker niet zeggen dat andere vrouwen ook ‘gote bosten’ hebben. Het aanraken blijft dan vaak achterwege, ze wijst echter wel. Dat is niet netjes.
• niet elke keer benoemen dat je plas van voor komt en je poep van achter. Dat is niet netjes.

Ochja, ons kleutertje. Uitwerpselen blijven interessant en dat zal helaas nog wel even duren…