Lievebees

Ons lieveheersbeestje, ofwel ‘lievebees’ volgens Pinda, die wilde niet verkleed naar school. Want dat was raar. Argumenten van mijn kant dat iedereen verkleed ging, het briefje van school laten zien, de belofte van haar met rode plukken, niets hielp. Totdat mr. Big langskwam en haar verzekerde dat het echt zo was, morgen (vandaag dus) mochten alle kindjes verkleed naar school. En ja, de juf Marieke en meneer Frans en alle andere juffen en meneren zouden ook verkleed zijn. We kregen zo’n blik van ‘jaja, je kunt me nog meer wijsmaken’ en ze negeerde ons verder. Maar dat kleurtje in haar haar wilde ze toch wel even uitproberen…

Vanochtend was er geen probleem bij het aantrekken van de zwarte legging, het zwarte jurkje was ook prima, de staart in haar haar mocht maar dat rokje mocht niet. Het hemdje waaraan de vleugels vastgeklit worden al helemaal niet en de vleugels werden meteen door de kamer gegooid. Het kleurtje in haar haar mocht ik wel weer zetten… Voor ze naar school ging trok ze toch het rokje aan en onderweg naar school zag ze allemaal prinsessen, boeven, cowboys en een mevrouw die een rupsje was. Langzaam begon ze te geloven dat we haar niet voor de gek hielden. Op school was ze overdonderd door alle kleur en drukke kinderen. Juf met haar bloemen shirt, de directeur met zijn knalroze tuinbroek en de concierge met zijn fluoriserende roze hemd. Nee. Carnaval was maar raar besloot ze. Je zag het in haar ogen en je zag haar die beslissing maken. Ze pakte één van de knikkerbakken en verschool zich in een hoekje, vastbesloten om zich compleet af te sluiten van die gekkigheid. Ondertussen had ik al wel stiekem haar vleugels opgeplakt…