Aldoende leert men

 

Ongelofelijk hoeveel nieuwe dingen je leert als je eenmaal een kind hebt. Ik wist niet dat er zoveel mooie stenen bestonden. Ik heb altijd wel een mooie steen kunnen waarderen maar Pinda laat me echt elk steentje zien. En elke steen vind ze mooi, soms zegt ze wow, soms brabbelt ze er enthousiast op los.

Ook weet ik nu dat de kussenhoezen gelukkig prima gewassen kunnen worden. Iets waar ik ook nooit achter zou zijn gekomen zonder Pinda. Nouja, nooit… niet zo snel denk ik. En daarop volgend; ik weet nu ook dat ik niet lang op de tuinstoelen zonder kussens kan zitten, het gekneusde staartbotje (opgelopen tijdens de bevalling) is nog steeds niet geheeld.

Stenen en wasknijpers zijn ook leuker speelgoed dan echt speelgoed, ikzelf dacht dat duplo en little people toch leuker was maar Pinda denkt daar heel anders over. En eigenlijk ben ik daar wel blij mee.

Wespen van dichtbij zien, nog zoiets. De katten vangen ze maar doen er niets mee, Pinda vindt ze natuurlijk en laat ze zielsgelukkig zien. De vleugels zijn best heel mooi moet ik zeggen.

En vandaag ben ik er achter gekomen dat het helemaal niet makkelijk is om croissantkruimels van een plakkerig kind af te krijgen.

 

En morgen… morgen vertel ik misschien wel een sprookje. Tenzij het laat wordt, dan vertel ik overmorgen misschien wel een sprookje..

Ik heb honger

Nieuwe schoenen. Voor ons allemaal. Hoezo verwend?

Mr. Big moest nieuwe schoenen hebben, al heel lang, maar hij kon niet slagen. Liepen we zaterdag een winkel binnen en zagen we leuke schoenen voor ons allemaal. Driewerf hoezee!!! Leuke sportieve schoenen voor mr. Big, mooie wat nettere schoenen voor mij en echte Teva’s voor Pinda. Pinda heeft nogal wat jubeltenen en die komen nog wel eens dubbel te zitten in haar witte zomerschoenen met als gevolg dat ze die helemaal niet meer aan wil. Dikke tranen rollen over haar wangetjes en de schoenen worden hard weggeslagen. De laatste dagen heeft ze veel op blote voeten gelopen maar dat is buiten natuurlijk niet geweldig.

Pinda heeft echter niet genoeg aan haar Teva’s. Zaterdagavond betrapte ik haar (voor het avondeten) erop dat  ze het bandje van mijn nieuwe mooie schoenen in d’r mond had. Fijn, afgekloven schoenen. Ik dacht toch echt dat ik een kind had, geen hond. Nadat we wat eten in haar bekkie hadden geschoven bleef ze wel af van mijn schoenen. We hebben gisteren dus een wijze les geleerd van Pinda, geef mij op tijd eten of ik eet je schoenen!!!

 

 

 

:: Pinda wil geen spetters in haar gezicht krijgen

 

:: Ooh, toch een paar spetters

Leveringsproblemen en een broek

 

Ik word af en toe helemaal gek van de boodschappen… er lijkt geen eind aan te komen. Nu heb ik ook alleen maar een fietsje tot mijn beschikking gedurende de dag dus ik kan ook niet al te veel meenemen. Meestal vind ik het helemaal geen probleem hoor maar deze week zat het me niet mee. Bijna niets van wat ik nodig had was in de aanbieding. Misschien was ik verwend geworden de laatste weken want toen was bijna alles wat ik nodig had in de aanbieding.

Deze week moest ik vaker dan mij lief was naar de C1000. Eerst om sap te halen (dat gelukkig wel in de aanbieding was) maar daar zat een maximum van 6 pakken per klant op. En ik wilde er natuurlijk meer dan 6. Dus ik moest gisteren weer. En toen wilde ik ook meteen een pakje van die lekkere filet americain met knoflook meenemen voor vrijdagavond. Je raad het al, de filet americain was op. Bij navraag bleek er die middag nog een lading geleverd te worden. Tijdens Pinda’s slaapje. Dat werd dus ook niets. Dus vanochtend met frisse tegenzin weer die kant op (de filet americain is echt zo lekker) en ja! het was er!

Maar toen wilde ik ook wat citroen brandewijn meenemen voor in de cola. Bij de slijter. De slijter had net alle schappen gevuld, behalve die met mijn merk. Nu blijkt er een leveringsprobleem te zitten op mijn merk. Heb ik weer.

Ook moest ik wat spa rood hebben. Daar haal ik altijd een nepperd van en net van die nepperd was er een leveringsprobleem…

Gelukkig heb ik wel popcorn kunnen kopen!

 

Ik heb ook een broekje gemaakt maar Pinda is geen gewillig model. Een close-upje tijdens het popcorn smikkelen was alles wat lukte.

 

Drilbillen in de zomer

 

We hebben een compleet niet design-technisch-verantwoord zwembadje van Winnie de Pooh aangeschaft. Nu ging het in de verste verte niet om die beer die erop staat, waar ik geen fan van ben moet ik zeggen, maar meer om het formaat. Super super klein. Doorsnede 61 cm. Precies goed voor Pinda dus want die gaat er uit zichzelf toch niet inzitten, ze speelt alleen met water. Vanmiddag heb ik dan maar het zwembadje opgezet, Pinda in d’r zwempak gehezen en spetteren maar. Alle zandbakvormpjes zijn wel een keer kopje onder gegaan. En ze heeft ook wat sputters over zich heen gekregen, wat niet helemaal haar bedoeling was. Pinda is dol op water hoor. Warm water wel te verstaan, in bad, douche of zwembad, subtropisch het liefst. Maar dat, toch koude, water was iets minder.

Voor mama was het ook heel leuk, want Pinda in een zwempakje, daar mag ik graag naar kijken. Heerlijk die platvoetjes, dat wiebelend lopen en de drilbillen.

Kinderbeveiliging

 

Mr. Big is een hele verantwoordelijke papa. Zo een die, toen Pinda net 2 maand oud was, alle stopcontacten al voorzien had met die beschermers. Ook al snap ik natuurlijk het nut van die dingen, ik vervloek ze regelmatig. Net zoals de traphekjes. Veilig ja, handig nee. Er zijn nu nog maar een paar stopcontacten die we echt kunnen gebruiken. Door de beveiligers hebben stekkers de neiging om uit het stopcontact te vliegen. Vaak dacht ik dat mijn laptop wel aan de lader hing totdat hij uitging. Bleek dat de stekker weer eens half eruit hing.

Pinda dacht gisteren mij te helpen, ze heeft een beschermer uit een stopcontact gepulkt. Hoezo beveiliging. Lief kind hè, offert haar eigen veiligheid op voor het gemak van d’r moeder.

Papadag

 

De papadag vandaag begon heel goed hier, Pinda sliep uit tot kwart over acht. Nu doen we verder niet veel aan vaderdag, daar is Pinda echt nog te klein voor. We zijn het hier unaniem over eens dat vaderdag alleen maar echt leuk is als de kindjes met iets zelfgemaakt aankomen (jeweetwel, het geknutsel op school). Maar Mr. Big geeft mij telkens een klein kadootje met moederdag, tja dan kun je niet achterblijven op vaderdag natuurlijk. Dit jaar kreeg Mr. Big aanmaakblokjes. Jeweetwel, voor een vuurtje. Hij kan heel goed een fikkie stoken maar aanmaakblokjes kunnen erg handig zijn. Je ziet, het zijn echt kleine kadootjes die we elkaar geven. Maar natuurlijk zat er een zelfgemaakt kadootje bij, een pronkstuk, een tekening van Pinda!

Dat had nogal wat voeten in de aarde. Pinda is erachter gekomen dat potloden erg lekker zijn. Stel je voor, ik zit met een kind op schoot aan de tafel. Voor ons ligt een papier en potloden. Voor elke streep die op papier wordt gezet roep je 6 keer “nee, niet in je mond!”, er vloeien wat traantjes omdat de potloden niet in de mond mogen en als je geluk hebt wordt er (uit woede) weer een streep op het papier gezet. Maar ineens had ze het weer door, dat je als je met een potlood over papier gaat, dat je dan een streep krijgt. En toen kreeg ze er plezier in. Alleen is, zoals met alles, de interesse natuurlijk snel weer over. Een tekening voor oma, die gisteren jarig was, kon er niet meer af. Als ik vroeg, ga je nog een tekening maken voor oma werd er heel hard nee geschud. Sorry oma. We maken het een andere keer wel goed hoor.

 

Natuurlijk ook een hele fijne papadag aan de papa van Mr. Big en mijn papa. Bedankt dat jullie zulke fijne papa’s en nu ook lieve opa’s zijn!

Applausje voor mij

 

Eindelijk dan toch, een shirtje klaar! Applausje voor mij! Maaruh, hij is te groot… Ongelofelijk, dat ik daar nou zo lang over moest doen. Ik snap mezelf werkelijk waar niet, het stofje is leuk, het patroon is makkelijk en dan toch alles gewoon maar laten liggen. Weet je, ooit eens was ik heel goed bezig. Ik dwong mezelf om nooit een nieuw project te beginnen voor ik het vorige afhad (dat heb ik volgens mij maar 2 maand volgehouden). Maar nu is het shirtje klaar en kan die nog even achterin de kast liggen (pffff). Nu zul je denken, ze heeft het toch eerder over twee shirtjes gehad? Ja, dat klopt helemaal. Maar het tweede shirtje heeft geen kans van slagen. Ik vind de stof niet mooi vallen en de neklijn is veel te hoog. Ik weet nu al dat Pinda het shirtje niet fijn zal vinden en ik vind het niet mooi, dat zijn voor mij de beste redenen die ik kan bedenken om er maar niet mee door te gaan. Maar geen nood hoor, ik zal vast wel weer wat nieuws bedenken om te maken!

Hoger papa, hoger!

Tja, en toen

Okee, het gaat niet allemaal zoals ik wil. De opmaak van het log, daar ben ik nog geen steek mee verder. Ik zou kunnen inloggen op de site van mijndomein.nl om te kijken naar de status van mijn vraag, alleen als ik dat probeer dan is mijn emailadres onbekend, dus daar maar weer een mail achteraan gestuurd. Ik heb serieus een poging gewaagd om Pinda’s shirt af te krijgen, maar de naaimachine had blijkbaar geen zin. Eerst knapte het draad, toen vloog de spoel me om de oren en kreeg ik tot overmaat van ramp ook nog allemaal lussen. Is natuurlijk allemaal wel op te lossen maar daar had ik even geen zin meer in. Gelukkig is Mr. Big gisteravond thuis gekomen, ik heb dus weer goed geslapen, met alle deuren op slot en goed bevoorraad met toiletpapier (zie ook hier). Mr. Big was ook blij om thuis te zijn, die heeft flink geknuffeld met Pinda, mij de ogen uitgestoken met mooie foto’s en hij heeft vannacht ook voor het eerst weer geslapen met oordopjes. Ik blijf erbij, hij is een hele lichte slaper!
En Pinda, die heeft door hoe ze een rietje moet gebruiken. Ze is nu weer helemaal gelukkig nu Mr. Big thuis is, ik hoor weer de hele tijd papapapapa. Telkens als we zeiden ‘waar is papa’ keek ze hem aan met een stralende lach. Erg he. Mr. Big gaat 4 dagen weg en we zijn helemaal de kluts kwijt. Soms voel ik me net zo’n border collie, die is ook op zijn best als alle schaapjes bij elkaar zijn.  

Oja Mr. Big heeft me een mooie hanger meegenomen uit Duitsland, telkens als Pinda eraan zit dan zegt ze wauw!   

Hellup!

Ik heb de optie aangeklikt om het goldpakket een maandje te proberen en nu is de hele opmaak veranderd! Ik heb al veel weer zo kunnen krijgen als ik wil maar op de een of andere manier staat het menu rechts een beetje buiten beeld. Ik heb de uitlijning weblog al weer op midden gezet maar het wil allemaal niet baten. Zijn er lezers die wel weten hoe dit veranderd moet worden? Anders ben ik bang dat ik het zo nog 30 dagen moet laten staan.