Verwend

Soms, vaak, denk ik wel dat we de kinderen te veel verwennen. En het ergste is dat dat een beetje vanzelfsprekend gevonden wordt. Zo was er een tijd geleden een bezoek aan de action waarbij ze niet wat kleins uit mochten zoeken en ik had toch twee chagrijnige kinderen! Toen ging er een knop om bij mij. Er wordt niet meer van alles zo maar gekocht, niet wat kleins bij de action of kringloop, niet wat groters zo maar. En er zou opgeruimd worden in huis, speelgoed moest uitgezocht worden.
Dat besloot ik allemaal een jaartje of anderhalf geleden en ik moet zeggen, dat was moeilijk. Voor de kinderen maar ook voor mij gek genoeg, want ik vind ze natuurlijk wel de leukste kinderen op aard en ik zie ze graag gelukkig. Ik moest ook even wennen aan het super simpele feit dat gelukkige kinderen hun geluk niet halen uit hun hoeveelheid speelgoed. Je weet het wel, maar zulke verwrongen ideeën sluipen er toch stiekem in.
Maar het werkt! Koos zeurt amper in winkels, hij blijft wel een eigenwijze peuter natuurlijk dus het is niet altijd goed. Pinda zei laatst dat ze eigenlijk wel een erg goed leven had. En als we soms wel iets aan hun geven dan zijn ze echt oprecht blij.
Pinda had haar zinnen gezet op en spacescooter en heeft daar ruim een jaar flink voor gespaard. Met een bijdrage van ons voor haar verjaardag heeft ze die kunnen kopen. Blij dat ze is, en blij dat dat ons maakt!
We hebben ons leven niet helemaal gebeterd hoor. We hebben natuurlijk de grote interne verhuizing, die nog niet helemaal achter de rug is. Pinda’s kamer daar hoefde niets aan te gebeuren. Maar ze zei “iedereen krijgt een nieuwe mooie kleur op zijn kamer, ik wil eigenlijk ook wel”. En dat snap ik compleet. Maar op de een of andere manier krijgt ze het dan voor elkaar dat haar kamer als eerste bijna helemaal af is. Inclusief ‘nieuwe’ hoogslaper die wit geverfd moest worden.

Laat je niet misleiden door Koos, dit is Pinda’s kamer.

Wij zitten ondertussen met een half gelegde vloer, Koos met een half geschilderde lambrisering, maar mevrouw zit al helemaal gelukkig in haar kamer.

En ze wilde ook graag nieuwe kussens, iets minder roze. Drie keer raden wat ik meteen op de pennen zette?

Hoe krijgt ze dat toch voor elkaar?

Luierloos en verdwenen billen

Waar zijn zijn billen?

Nou, dit is wel een logje waard, de jongste is luierloos! Dat was een heel gedoe, want Koos is nogal van het eigenwijze. Pinda was destijds net 2 en ik overlegde met haar en ze ging het proberen. Koos niet, met Koos kun je niet overleggen. Koos doet wat hij wil of onder luid protest wat jij wil. Arme juffen en meesters straks.
Vele pogingen waren al ondernomen. En als je zei dat alleen baby’s luiers hadden dan kregen we steevast het antwoord ‘Ja, beebies en ik’. Hier en daar ging het wel goed en kwam er wel eens een plasje in de wc maar zo gauw we hem zonder luier lieten lopen dan was het mis. Gillen en smeken om de luier.
Tot afgelopen zaterdag. Toen ineens wilde hij wel een onderbroek aan, het was dan ook een batman onderbroek. Het ging twee keer mis, waarvan een keer omdat hij boos werd en toen was het klaar, Koos is zindelijk. En dat met 3,5 jaar. Het zou ook potdorie eens tijd worden.

De mooiste maand

Hoewel het weer niet meewerkt en januari voor velen een depressief gebeuren is, is daar hier niets van te merken. Pinda is namelijk bijna jarig en dat is al genoeg reden om januari de mooiste maand van het jaar te vinden in haar gedachten. En december is de mooiste maand van vorig jaar vond mevrouw.
Zaterdag wordt ze echt 8. En wij hadden de perfecte planning om in de kerstvakantie te beginnen met een grote kamerwissel in Huize Hutsefluts. Alleen Pinda’s kamer, daar zou niets aan gebeuren. Ja, en paar plekjes op de muur bij stippen met verf omdat we de indeling een tijd terug veranderden.
Het grote plan was (en is) de kinderen in de grote kamers op de eerste verdieping, mijn hok ook daar maar dan in de kleinste kamer, waar Koos eerst sliep, Koos naar onze kamer en wij naar zolder. En, nee, zijn nieuwe kamer hoefden we niet te schilderen. Misschien alleen bij stippen…
Nou. Tja. Plannen zijn er om gewijzigd te worden.
Koos’ zijn kamer moest wel geschilderd worden, onze zolderkamer wilde ik eerst blauw maar mr. Big bracht mij aan het twijfelen en werd toch early dew van flexa (licht groen). En dat blauw dat zou ik dan wel op Koos zijn kamer gebruiken. Maar daar stond zo gaaf vonden we dat ik dan toch maar weer het groen bij ons overschilderde. En Pinda wilde toch eigenlijk ook wel een andere kleur… En toen vond ik ook nog een hoogslaper voor haar kamer die ontzettend toe is aan een flinke laag witte verf (denk aan minimaal twee lagen grondverf en dan hopelijk maar een keer aflakken).
En dan heb ik het nog helemaal niet over plinten, kasten opnieuw inrichten, kozijnen die nog geschilderd moeten worden en een gang die ineens wel erg gelig is bij het frisse wit van de rest die wel geschilderd is.
Oftewel, we zijn begonnen in de kerstvakantie en het eind is nog lang niet in zicht. En er komt een boel visite in ons vreselijke rommelhuis zaterdag. Gelukkig is januari de mooiste maand van het jaar.

Koos met 3,5

Hoewel de kleinste van ons gezin ooit waarschijnlijk de grootste zal zijn, is hij nog wel de kleinste bij ons thuis en noemen we hem dan ook kabouter.  Zet hem echter niet naast leeftijdsgenootjes, dan is hij zeker niet de kleinste.
Maar onze kabouter dat is er een. Hij praat nog niet zo best, dat komt vooral omdat hij er niet tegen kan dat je hem verbeterd. Als je hem vraagt om iets te herhalen roept hij vaak ‘weete niet’ en meer aandringen leidt tot gegrom, gegil en vooral boosheid.
Hij is gek op tuutaa’s. Met name brandweerauto’s. Blantweeh dus. Maar vaker wordt gezegd ‘ikke hoohe tuuuutaaa’. Met zijn vinger prikt hij dan in de lucht en zijn ogen twinkelen.
Hij is gek op muziek, kan niet stilstaan en al denk ik niet dat hij de dans kant op zal gaan denk ik wel dat wij een keer een open dag van de muziek school moeten bezoeken. Ik vrees alleen voor een grote voorkeur van drums.
En Batman. Mensen, mensen, die Batman. Dat is de held. NehnehnehBatman noemt hij hem. Dat komt omdat zijn vader altijd nanananananana begint te hummen als we het over Batman hebben. Koos heeft shirts, lego, ondergoed, een trui en een quilt in de maak van Batman. En Batman blauw op zijn muur in zijn nieuwe kamer.
Stilstaan lukt niet. Tot de tv (‘pv’) aan is. Dan is hij, net als zijn vader, niet meer bereikbaar. Lievelingsprogramma; molletje (ja, die leuke van vroeger) en verder alles wat beweegt.
Luiers en zindelijk.. Nope. 3,5 en geenszins van plan om afscheid te nemen van de luiers. Ook niet als je zegt dat alleen babies een luier hebben; ‘ja beebies en ikke’. Ik zucht nog maar een paar keer en verzamel moed om het maar weer eens te proberen, want Koos en hem iets tegen zijn zin in te laten doen, dat wordt strijd.
Popje. Popje is nog steeds zijn favoriet, al heb ik al veel herstel werk uit moeten voeren, popje leeft nog half en slaapt elke nacht in zijn bed terwijl hij het handje van Popje (poetie) vast houdt. Wij moeten overigens wel Popje zeggen, als wij poetie zeggen is het niet goed.

Heeee 2016

Nieuw jaar, nieuwe voornemens? Daar ben ik eigenlijk niet zo goed in, in goede voornemens houden. Maar laten we het nou toch eens proberen.
2016 dus, Pinda is bijna 8 en Koos ruim 3,5. Er wordt hier nog steeds van alles met draadjes gedaan, het accent is wel naar het breien gegaan in plaats van de stofjes maar draadjes blijven er. 2015 bracht ons een regenachtige maar mooie vakantie in Denemarken, Zweden en Noorwegen. Bracht veel gezelligheid en soms wat stress. Bracht vanaf september ons met meer dokters in contact dan ooit tevoren want Pinda kreeg Henoch Schonlein, wat nu helemaal goed is gekomen, bracht mr. Big een hernia wat nog niet helemaal goed is gekomen en bracht voor mij een gastric bypass waarmee ik nu best overweg kan. 2016 gaat hopelijk iets gezonder worden! Maar ook net zo creatief hopelijk.
Er staan nu nog twee projecten op de pennen, een sjaal die bijna klaar is

ravelry

En een project wat nog wel wat langer zal duren

ravelry

En om er toch nog wat stof bij te gooien, de batman quilt voor Koos.

Groetjes!

Cutting a steek

Ik beide een vestje voor Pinda maar dan aan elkaar.  Met opzet hoor. De hele bedoeling was dat je extra steken vooraan breit,  die doorstikt en dan de middelste steek doorknipt.

Zoals dat dus. Het was brrrrrr. Maar het is wel gelukt!

De extra steken vouw je dan naar binnen en werk je weg achter een lintje.

Pfffff. Doorstikken is hierbij echt het keyword. Ik had namelijk al een vestje helemaal gebreid en die had ik niet goed gebied doorgestikt dus alles rafelde los. Maar deze niet!  Deze ligt nu te drogen en te wachten op fatsoenlijke foto’s! (Weet iemand hier trouwens de Nederlandse benaming van?  Ik kom alleen maar achter de Engelse term van cutting a steek).

Oililylove

I hou van Oilily, heel erg veel vroeger ook al toen ik met een legerjas rondliep in drMartens toen ook al al was dat natuurlijk niet te combineren toen vond ik. Vind ik niet meer. Alles wat ik mooi vind zal op de één of andere manier wel bij elkaar passen. Al heb ik nooit Oilily spulletjes gehad eigenlijk, maar toch ik hou van Oilily’s smaak. Van de prints en borduursels, maar niet altijd van de producten. Van die sjaals bijvoorbeeld, geweldige print maar ik wilde ze nooit om mijn hals. Nu nog niet eigenlijk. Past ook niet om die stierennek van mij. En toen zag ik laatst deze geweldige deken van Handwerkjuffie, was meteen fliefd.

Ik kwam gisteren in een tweedehands zaakje en daar hadden ze een klein stapeltje van die sjaals. De mevrouw van de winkel toverde ook nog twee sjaals uit de vitrine en met de armen vol vrolijke sjaals ging ik naar huis.

Heel anders dan die van Handwerkjuffie wordt deze wel. Maar toch mooi vind ik. Al moet ik wel een beetje wennen aan dat het allemaal drukke stoffen zijn, het is de drukste quilt die ik ooit gemaakt heb.

Maar toch word ik er wel warm van van binnen. En als die klaar is hopelijk ook van buiten.

 

Truly verry happy scrappy socks

Mr. Big en ik zagen de film Soof! afgelopen weekend. Een absolute aanrader, maar wij zijn dan ook best wel gek op Lies Visschedijk dus misschien zijn er een beetje bevooroordeeld.

In de film zegt Soof tegen haar man dat hij ook niet zo zijn best deed voor haar, die blauwe slobberbroek was ook niet echt geil. Ik keek naar de pyjamabroek met supermanprint van de man naast me de bank  en hij keek naar mij met een zelfgebreide sok aan één voet en het beginsel van sok twee op de breipennen in mijn handen. En we besloten dat het wel goed was zo.

 details op ravelry

Zwemmen

Onze mooie dame haalde pas haar zwemdiploma A.  Dat was een hele toer, niet omdat zij het zo slecht deed (helemaal niet) maar omdat haar zweminstructeur tijdelijk geen les mocht geven omdat hij (volgens mij) overspannen was en er tijdens die wisseling niets overgedragen werd en ons kind niet mocht afzwemmen omdat ze meende dat de nieuwe juf bedoelde dat ze niet in één keer door het gat hoefde te zwemmen en dat dus ook niet deed. Pinda zwemt altijd door het gat. De eerste keer dat het gat in het water gedaan werd zag ik haar ogen glimmen, haar handen omhoog gaan en ze maakte een sprongetje terwijl ze joepie zei. En daar is serieus geen woord aan gelogen of verfraaid. Ze sprong in het water en zwom er door. De lessen daarna maakte ze er een sport van om te kijken of ze niet door het gat kon, maar helemaal onder het zeil door. En net die ene keer dat er gekeken wordt of ze af mag zwemmen meende ze dat ze er niet door hoefde….

Wij werden boos (op het zwembad en hun onvermogen om lessen over te dragen) en kregen de toezegging dat Pinda de volgende les nogmaals beoordeeld werd, als ze dan door het gat zwom, dan mocht ze afzwemmen. Het lag dus echt alleen aan dat verdomde gat.

De volgende les zwom ze er door heen, maakte voor de zekerheid nog wat extra slagen onder water, klom eruit, dook er weer door. Klom er weer uit, riep de juffen voor aandacht, zwom er weer door en kreeg toestemming om af te zwemmen. 

Yes! 

(en kan iemand mij vertellen waarom ik precies hetzelfde diploma heb? Waarom er in al die jaren nooit eens een modernere uitgave van is gekomen?)

Ik ben er weer, met een ‘nieuwe’ laptop en een wordpress site die ik eindelijk eens kan bereiken. Geen idee waarom het niet lukte maar wat ik wel weet is dat de schuld niet bij wordpress ligt maar bij mijn …