Hmmmmmm

Eigenwijzigheid is goed vertegenwoordigd in dit huis. Ik ben al uitgerust met een flinke dosis maar ik ben niet de enige. Gelukkig maar, dan kunnen ze mij hier niet als enige iets verwijten….

Maar goed. Eigenwijs. Pinda. Twee woorden met dezelfde betekenis. ‘Ja maar schat, als je het nou zo doet..’  standaard antwoord is dan ‘nouhouhouwwww’. Eigenwijs en Koos. Koos gaat gewoon door, ondanks als je zegt dat het anders kan/moet. Je krijgt een grom en daarna negeert hij je. Om later dan wel bij je te komen met zijn hand op een zere plek en ‘auwauwauw’ murmelend. Eigenwijs is mr. Big misschien wel als ik helemaal eerlijk ben het minste van ons allemaal. Misschien maar een beetje hoor. Totdat ik opper dat het misschien anders kan/moet. Dan steekt de eigenwijzigheid heftig op. Wat is dat toch??

Maar goed. Ik breide een truitje voor Koos. In maat 3 jaar voor mijn twintigmaander. Dat deed ik eerder en dat paste goed. Maar ineens telde ik het aantal steken van de mouwen en die waren meer dan in het patroon. Logischerwijs betekent dat dat ik teveel meerderingen in het bovenste gedeelte heb gemaakt waardoor ook de mouwen te breed waren. Eigenwijzerwijs betekend het dat het patroon verkeerd is. 

Drie keer raden wie gelijk had…

Dit slim fit model truitje moet maar een jaartje in de kast liggen in de hoop dat het volgend jaar slim fit genoeg is en niet te klein…

Zonnig haakwerk

Heerlijk toch?  Specificaties over de sjaal volgen (heerlijk makkelijk patroon).

Nog meer tricot

Ik zag weer eens zo’n leuke pin voorbij komen. Deze. Dat zou wat zijn voor Pinda, een shirtje van niet te dik tricot met een flinke kraag want ze is toch nog een koukleumpje. 

Stilzitten wilde ze wel, maar dan wel voor de tv.

Het is gewoon een basisshirtje met v hals, patroon van de Ottobre 2013/1 en het zat eigenlijk zo in elkaar. Als ik ooit nog eens drie leuke bijpassende knoopjes scoor dan zet ik die er nog bij net zoals het voorbeeld.

Minder snel was het wolkenshirt. Ik wilde een smal boordje rondom de hals maar de hals was daarvoor te wijd. Leuk jôh. Lostornen van lockstiksel. De volgende keer neem ik wel een maat kleiner en daar teken ik een paar centimeter bij in de lengte. Minder snel was ook de legging van abracadabra (75, zelfde patroonnummer als de jurkjes) want die was toch wel wijd. Pinda is niet de smalste maar ik moest toch flink wat innemen van de legging om het een legging te maken in plaats van een pyjamabroek. En ik had eigenlijk niet het shirtje in combinatie gedacht met de broek maar mevrouw dacht daar anders over. Want het zit lekker dus past het vast wel bij elkaar. En zo niet dan toch. 

Dat restje nagellak zit er al weken op. Dat mag ik er niet afhalen van haar…

Abacadabra!

Kleine Koos werd ineens ziek, niets dramatisch gewoon koorts, en gelukkig wilde hij ’s middags ineens heel veel slapen in zijn bed. ‘S morgens en ’s avonds ook maar dan wel bij mij op schoot. ‘S nachts wilde hij wel weer wakker zijn. Niet de beste verdeling van slaap gedurende 24 uur maar ik maakte flink gebruik van die middagdut. Ik had een patroon van Abacadabra gekocht, nummer 75 maar heb die aangepast zodat er geen strik zou zijn en het voorpand aan de zijkanten helemaal aan het achterpand vastzat. Pinda is best wel een beetje preuts en die zou niet vaak een jurkje aan willen als de onderbroek makkelijk getoond zou kunnen worden. Best kans dat ze deze jurk in de zomer alleen maar aan wil met een legging eronder trouwens. Zien we dan wel weer. 

Ik maakte de jurk snel af toen ik hoorde dat de temperaturen zouden stijgen aankomend weekend. Ze paste hem en vond hem mooi.

En was blij. Maar wanneer was haar sterretjesjurk af vroeg ze. Ik wil de jurk in sterretjes stof. Mama, ik had gezien dat je die gekoopt had. Mama. Sterretjesstof. 

Pffff. Koos had ‘gelukkig’ nog een dag koorts.

Showen wilde ze wel. Maar er moest wel gekeken worden naar de smurfen.

Oei volwassen.

Oei oei oei oei.

Jaaahaaa, daar is de gekke meid weer.

Warm hart

Mensen mensen mensen, wat vliegt de tijd toch voorbij met twee kinderen zeg! Totdat één van de twee flinke luieruitslag krijgt, dan gaat de tijd (tot aan bedtijd) ineens tergend langzaam. Koosje is plots heel zielig en heel erg humeurig, volledig uit karakter dus. Tel daarbij zo’n 6 vieze luiers op een dag, dan ruikt hij zoals hij zich voelt. Tandjes of toch een buikvirusje de tijd zal het leren, voor nu is het maar doorzetten, veel verschonen en veel maizena strooien op zijn achtereind. Minder tijd dus om kleren in elkaar te zetten voor het grut. Helpt ook niet mee dat mijn patroonpapier op is, ik laatst een al wel uitgetekend patroon verkeerd uit een stuk tricot knipte en ik finaal door mijn linkerwijsvinger heen naaide. Gelukkig zijn er ook nog hele makkelijke werkjes te doen.

Ik zag het idee voorbij komen ergens op Pinterest (waar anders) maar pinde het niet. Volgens mij was dan het shirt grijs en het hart neon roze en dat wilde ik ook wel maar zo’n shirtje kon ik niet zo snel op de kop tikken. Wel deze blauw wit gestreepte van de Zeeman (3 euro, perfect uitprobeer prijsje). Alleen loopt wel alles scheef aan het shirt, het label zit er schuin in, de streepjes lopen scheef maarja wat wil je voor 3 euro. Dan ook maar een scheef hart erop (eronder) zetten. Gewoon heel simpel een stuk tricot aan de binnenkant vastzetten, een hart naaien, dat hart weer diagonaal doorstikken en de blauw witte stof doorknippen tussen twee gestikte diagonalen. En dan wassen dan krult alles zo lekker op. 

Dan ziet het er zo uit als je nep lacht. 

Zo van dichtbij.

Zo met je popje.

En zo met je unibrow van paashaas chocolade.

Jacob is klaar.

Haar allertweetste Jacob. De allereerste was te groot. En het is leuk om een Jacob in huis te hebben, dat wist ik al, dus dan ook maar de broekversie ervan ;). Ik heb deze Jacob gemaakt van stretchdenim in donkerbruin met framboosroze stiksels en een klein paspeltje van roze en oranje stof.

Zonder gulp en zonder rits en knoop want dat vind mevrouw eigenlijk toch niet fijn. Wel met knoopsgatenelastiek aan de achterkant.

Ik vind de broek erg goed gelukt, het enige wat ik minder vind is de achterkant. Pinda is niet de smalste van het land maar ze het knoopsgatenelastiek moet flink aangesnoerd worden en ze krijgt er zo’n luierkontje van. Als iemand tips heeft om dit aan te passen dan graag, mijn kennis bij het aanpassen van patronen strekt een beetje tot de lengte vermeerderen of verminderen. Van voor vind ik de broek echt heel leuk staan al is het echt wel wennen om haar in een wijde broek te zien na al die skinny’s en leggings die ze draagt. Pinda zal het allemaal een worst wezen. Een broek is een broek. Al vond ze wel de stiksel mooi roze.

 

Maakweek deel?

Koosjes quilt maakte ik ook maar eens af. Die was ik al begonnen tijdens de zwangerschap. En alles schoot wel op totdat ik aan het doorstikken begon. Ik besloot namelijk om in de ruimtes tussen twee kruizen te stikken en ik was daar niet al te handig in. Zo stikte ik delen twee keer door en sommige delen helemal niet. En toen begon de zwangerschap echt zwaar te worden en had ik helemaal geen zin meer in doorstikken. Ook deze half af quilt belandde op een hoopje in de hoek.

Ik snorde dus mijn tornmesje weer eens op, doe onderhand al weer bot is geworden, en ging al zuchtend aan de slag. Daarna stikte ik alles weer door zoals ik bedacht had maar nu wel goed.

Ik gebruikte voor deze quilt een twee stofjes die ik al lang in huis had, de turquoise met groene rondjes en dezelfde variant maar dan met turquoise en wit. Bewaard voor als ik ooit een zoon kreeg. Kwam dat even goed uit! Samen met wat sterren en stippen werd het helemaal mooi. Ik had alleen niet genoeg stof om een bies langs kant te maken, ik gebruikte maar even mijn locker, dan zat alles tenminste even vast en zou ik op de markt nog wel kijken naar een stofje. Maar eigenlijk vond ik het wel leuk zo, met die lockrand. En het blijft een hele luchtige deken erdoor, die lekker valt als je onder de quilt zit.

Lekker warm, lekker luchtig, precies goed, een labeltje eraan dat ik laatst ergens vond (made by me) en ik vond het klaar!

Sjaal muts kabouter

Ja, kijk, weet je wat nu zo’n groot probleem is? Pinterest. Het is gewoon te leuk en gaat steeds in de weg van mijn voornemens zitten om dingen eerst af te maken. Gelukkig haak ik snel.

Pinda kan niet genoeg sjaals en mutsen hebben. Het is een koukleum die zomer of winter graag iets om of op haar hoofd heeft. Dit is natuurlijk niet de meest warme sjaal/muts, de snijdende wind van de laatste dagen houdt hij niet tegen maar het is wel een hele leuke.

Ja toch?

Het is heel erg simpel te maken. Je maakt een lange lange lange sjaal, lang genoeg om je hoofd te bedekken, voorlangs te kruizen, achterlangs te kruizen en dan nog een stukje over te hebben om er voor een knoop in te maken. Maak je sjaal dus lang! Haak hem daarna zo breed als je de sjaal wilt hebben. Leg het midden van de sjaal op de bovenkant van je hoofd en bepaal tot waar de muts moet komen. Tussen die twee punten links en rechts haak je dan door, zo ver dat je hele hoofd bedekt wordt. Je hebt dan een lange sjaal met een rechthoekig gehaakt stuk in het midden eraan. De bovenkant van dat rechthoekige stuk haak je dan aan elkaar, pompom erop en klaar.

Kraagjes

Maakweek is hier nog in volle gang, ik denk dat ik er maakmaand van ga maken. De zolder is dan ook bij lange na nog niet opgeruimd. En ondanks alle goede voornemens heb ik toch weer een nieuw projectje opgestart. Ter mijne verdediging: het was heel snel klaar en er heeft dan ook geen stapeltje half af op zolder gelegen. En het was voor Pinda die weer eens de lucht in is geschoten en ineens allemaal naveltruitjes heeft. Dus erg nodig… Zo. Ja. Goed. Dit is dus gemaakt:

Volledig naar o zo leuk idee van Paspelpoezen die kraag. De uitleg is hier te vinden. Ik heb een modelletje van Ottobre gebruikt (2013/1 model 19 zonder deel 4 in maat 110). En het allerleukste; De stof kocht ik bij de C&A.

Daar zag ik namelijk shirts van biologisch katoen voor maar €2.90. dat vond ik aardig goedkoop. Misschien hebben arme kindjes de shirts wel in elkaar gezet, je zou het bijna gaan denken met zulke prijzen. In ieder geval, shirts in alle kleuren van de regenboog. Ik kocht natuurlijk de 3xl in turquoise en een in grijs en heb de patroon delen zo gelegd dat ik geen zomen hoefde te naaien. Ideaal, want dat vind ik toch altijd het minst leuke onderdeel hoor.

Mocht je ondertussen denken te zien dat er nog heel veel draadjes aan hangen, dat heb je juist. Ik verplichtte Pinda om even te passen, dat wilde ze eerst niet, voor ik alles netjes afwerkte. Kleuterpuberteit speelde hevig op ineens en ze wilde hem niet meer uit doen. Dus ik chanteerde haar meteen, ze mocht hem aanhouden, maar dan mocht ik foto’s maken.

En ook zit er een plooitje onder aan de v hals. Dat hoort natuurlijk niet, dat is fout. Maar ik vind het eigenlijk wel zo leuk! Maar om dit te voorkomen moet ik volgens mij de blauwe stof een knipje onderaan de hals geven?

Ook zette ik er een olifanten label in. En toen mevrouw dat zag was alles goed in de wereld.

Maakweek

Ik wilde een beetje opruimen op mijn zolder, waar dus de naaimachine, locker, borduurmachine en alle stofjes en fournituren staan. Maar dat kon niet. Er stonden nog halfvergeten kerstspullen erg in de weg. Er lagen te kleine kleren van Pinda op een grote berg om uit te zoeken en de berg van Koos ernaast en er lagen overal hoopjes half afgemaakte projecten. Ik besloot meteen om deze week uit te roepen tot maak-nu-eens-af-waar-je-mee-bezig-was-zonder-eerst-tien-nieuwe-dingen-te-beginnen-week.

Ik begon met de jas van Koos. Ooit kocht ik een jasje op marktplaats wat er ontzettend stoer uit zag maar van een merk was dat ik niet kende. Er stond z8 op. Nooit van gehoord, maar wat bleek, de rest van Nederland wel en er werd al afgevraagd onder welke steen ik had gelegen. Maar ik ben natuurlijk erg nieuw in het hele jongenskleding gebeuren en ik ben toch ook wel een beetje zuinig en zomaar even 60 euro neerleggen voor een baby jasje vond en vind ik wel erg veel. Lang leve Marktplaats. Voor een euro of 7 kocht ik een allerschattigst jasje, rood met harige fleece voering en voorzien van precies de juiste strepen op de juiste plek en de juiste labels om het een heel stoer geheel te maken. Dit alles was heel erg buiten de buikomvang van ‘kleine’ Koos gerekend. Hij paste er perfect in in augustus/ begin september maar toen de temperaturen genoeg daalden zodat het jasje nut had, toen was hij al veel te groot ervoor. Het jasje is niet weggepakt. Zelfs niet op de stapel te klein neergelegd. Nee, ik hing het jasje op want ik vond hem mooi.

Ergens in oktober kochten we een heerlijke deken van twee lagen fleece, één gewoon en één met een schapenvacht achtige fleece. Hmmm. Idee. Dat schapenvacht achtig goedje is vast wel te koop. Ik ging naar de stoffenzaak en kocht zonder verdere voorbereiding een ruime meter rode joggingstof en een grijze vachtachtige fleece. In de Ottobre die ik niet had vond ik het goede patroon dus die werd maar besteld(62012 patroon 12). En daar moest ik 5 hele weken op wachten. Ik had ondertussen ergens in september een winterjas voor Koos gekocht, goedkoop maar warm, waar hij helemaal niet in bleek te passen. Er is iets raars gedaan met de mouwen en zijn armen passen er niet in, heel vreemd. Natuurlijk kwam ik daar pas achter na het jasje een aantal weken in huis te hebben en de bon allang niet meer te hebben. De nood voor een jas werd toch wel iets groter. Koos is gelukkkig geen koukleum en met een dikke fleece in de fietskar of buggy zitten (met deken dus) was voldoende. En bij de erg lage temperaturen had hij een skipak.

Maar eind november kwam de Ottobre binnen. En ik heb op dezelfde dag het patroon maar vast uitgetekend en de stofdelen geknipt. Maar ondertussen was ik ook bezig met Pinda’s poppenkleding uitbreidingsset voor sinterklaas en dat had even voorrang. Toen sinterklaas achter de rug was werd er steeds minimaal één persoon in dit huishouden wel ziek en voor we het wisten was ook december voorbij. Het jasje lag maar steeds onafgemaakt in een hoek. Tot een week of twee terug. Ik zette alles in elkaar en dat ging toch wel erg vlot. Ik had niet eens de beschrijving nodig. Noem het overmoed, ik noem het zelfvertrouwen, lichtelijk misplaatst maar toch. Ik stikte en stikte. Ik borduurde wat applicaties en ik tornde hier en daar wat los want de zakken vond ik toch niet zo geslaagd. Ik wilde hem omkeerbaar maken, ik wist dat dat kon en ik dacht dat ik wel wist hoe. Jeweetwel, ik wist dat wel ondanks mijn ontzettend niet aanwezig ruimtelijk inzicht. En het ging als een speer, tot ik bij de mouwen kwam. Nog meer getorn dus. Gelukkig vond ik deze handleiding. En toen was hij bijna klaar! Ik moest alleen nog een rits halen maar wurmde meneer Koos al wel vast in het jasje. En ik kwam er potjandorie achter dat de mouwen veel te kort waren. Zachtjes niet herhaalbare woordjes murmelend doemde het beeld van Ottobre in mij op met alle patroon beelden. En ik zie nog zo het patroondeel van de mouwboorden staan. Die ik dus niet geknipt had, want dat wilde ik niet. Ik was alleen vergeten om wat extra centimeters aan de mouwen toe te voegen. Het jasje verdween weer even op de stapel. Ik wilde wel door maar ik had toch geen rits en ik had geen zin om meteen weer die mouwen aan te passen.

Maandag kwam ik het jasje met te korte mouwen en ritsloos weer tegen. Ik tornde en tornde, zette er toch maar boordstof aan en knipte dat winterjasje met rare mouwen helemaal stuk om de rits te hergebruiken. Want het moest NU af. Ik stikte nog wat door en klaar! Helemaal klaar! Het zit hem bijna als gegoten, nog net ietsje ruim en de jas is warm! Zo warm dat hij dinsdag in de maxicosi met deken zich helemaal nat zweette en een hele fles diksap daarna achteroversloeg. Het is geen z8 jasje, maar wel een Hutseflutsjasje!